ଘରୁ ରାଗିକି ବାହାରି ପଳେଇ ଆସିଲି । ଏତେ ରାଗି ଯାଇଥିଲି ଯେ ମୁଁ ମୋ ଜୋତା ପିନ୍ଧିବା ବଦଳ ରେ ବାପାଙ୍କ ଜୋତା ପିନ୍ଧି ପଳେଇ ଆସିଥିଲି । ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି ଯଦି ବାଇକ କିଣି ନ ଦେଇ ପାରିବ ତାହେଲେ କାହିଁକି MBA କଲେଜ ରେ ଭର୍ତ୍ତି କରାଉ ଥିଲ । ବାଇକ ବିନା ମୁଁ କଲେଜ ଯିବିନି ।
କିଛି ବାଟ ଗଲା ପରେ ମୋ ପାଦରେ ଟିକେ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହେଲା । ଜୋତା ଟା ଖୋଲି ଦେଖିଲି ସେଥିରୁ ଗୋଟେ ପିନ ବାହାରିଛି । ଆଉ ସେ ପିନ ବାଜି ପାଦରୁ ଟିକେ ଟିକେ ରକ୍ତ ବି ବାହାରୁଚି । ସେ ରକ୍ତ କୁ ଖାତିର ନକରି ମୁଁ ଆହୁରି ଜୋର ଚାଲିଲି । କିଛି ସମୟ ପରେ ପାଦ ଟିକେ ଭିଜା ଭିଜା ଲାଗିଲା । ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ରକ୍ତ ବାହାରି ପାଦ ଟା ପୁରା ରକ୍ତାକ୍ତ ହେଇଯାଇଛି ।
ଜୋତା ଖୋଲି ଦେଖିଲି।ଜୋତା ର ତଳ ଭାଗ ପୁରା ନଷ୍ଟ ହେଇଯାଇଛି । ଏହା ଭିତରେ ମୁଁ ବସ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ପହଂଚି ଯାଇଥିଲି । ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରେ ପହଂଚି ଜାଣିଲି ଯେ ବସ ଆସିବା ପାଇଁ ଏବେ ଆହୁରି ଘଣ୍ଟେ ବାକି ଅଛି । ତେଣୁ ମୁଁ କିଛି ସମୟ ସେଇଠି ବସି ରହିଲି ।ସେଠି ବସି ବସି ହଠାତ ମନେ ପଡ଼ିଲା ବାପାଙ୍କ ମନି ପର୍ସ ମୁଁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆସିଛି । ଯୋଉ ପର୍ସ କୁ ସେ କେବେ କାହାକୁ ହାତ ଲଗେଇବା ପାଇଁ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ ଏମିତି କି ମୋ ବୋଉ କୁ ବି ନୁହଁ । ପର୍ସ ରେ କେତେ ପଇସା ଅଛି ବୋଲି ଖୋଲିଲା ବେଳକୁ ସେଥିରୁ ବାହାରିଲା ଚାଳିଶ ରୁ ପଚାଶ ଟଙ୍କା ଆଉ ତିନିଟା ମୋଡ଼ା ହେଇଥିବା ତିନିଟା କାଗଜ ।
ସେ କାଗଜ ସବୁକୁ ଖୋଲି ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ପଡିଲି । ପଢ଼ି ସାରି ମୁଁ ପୁରା ସ୍ତବ୍ଧ ହେଇଗଲି ।
ପ୍ରଥମେ କାଗଜ ରେ ଲେଖା ଥିଲା "ଚାଷ ପାଇଁ ଚାଳିଶ ହଜାର ଟଙ୍କାର ଋଣ ଏବେ ବି ବାକି ଅଛି" ।କିନ୍ତୁ ଲୁଣି ପାଣି ବୁଡ଼ା ଯୋଗୁ ଚାଷ ନଷ୍ଟ ହେଇଯାଇଛି ସେଥି ପାଈଁ ଋଣ ଆଣିଥିଲେ ସେ କଥା କେବେ ମତେ କି ବୋଉ କୁ କହି ନାହାନ୍ତି।
ୟା ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟ କାଗଜ ଖୋଲି ପଢ଼ିଲି । ଏଟା ଗୋଟେ ଡାକ୍ତର ଙ୍କ ପ୍ରେସକ୍ରିପ୍ସନ ଥିଲା ଆଉ ସେଥିରେ ଲେଖା ଥିଲା ଯେ "ଗୋଟେ ନୂଆ ଜୋତା କିଣି ପିନ୍ଧନ୍ତୁ ନହେଲେ ପାଦ ଖରାପ ହେଇଯିବ"
ମୋର ମନେ ନାହିଁ ବାପା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଶେଷ ଥର କେବେ ନୂଆ ଜୋତା କିଣି ଥିଲେ।ମୋ ବୋଉ ଯେତେବେଳେ ବି ତାଙ୍କୁ ନୂଆ ଜୋତା କିଣିବା ପାଇଁ କୁହେ ବାପା କୁହନ୍ତି "ଏଇ ଜୋତା ତ ଏବେ ଠିକ ଅଛି ଆହୁରି ଛଅ ମାସ ପାଖା ପାଖି ଯିବ । ୟା ପରେ ଶେଷ କାଗଜ ଟି ଖୋଲି ପଢ଼ିଲି । ସେଟା ଗୋଟେ ବାଇକ ସୋରୁମ ର କାଗଜ ଥିଲା ।ଯୋଉଠି ଲେଖା ଥିଲା"ପୁରୁଣା ସ୍କୁଟର ବଦଳ ରେ ନେଇ ଯାଅନ୍ତୁ ଗୋଟେ ନୂଆ ବାଇକ"
ମନେ ପଡ଼ିଲା ବାପାଙ୍କ ର ଗୋଟେ ପୁରୁଣା ସ୍କୁଟର ଅଛି ଆଉ କିଛି ଦିନ ତଳେ ସେ କହୁଥିଲେ ସେଟା କୁ ସେ ବିକି ଦେବେ ବୋଲି ।
ଏବେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଲି କାହିଁକି ସେ କହୁଥିଲେ ସ୍କୁଟର ବିକି ଦେବେ ବୋଲି, ମତେ ଗୋଟେ ନୂଆ ବାଇକ କିଣି ଦେବେ ବୋଲି ।
ଏସବୁ ଜାଣି ସାରିଲା ପରେ ମୁଁ ପୁରା ଏକ ମୁହାଁ ହେଇ ଘରେ ଆଡ଼କୁ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଦୌଡ଼ିବା ପାଇଁ ଲାଗିଲି।ଘରେ ଯାଇ ବୋଉ କୁ ପଚାରିଲି "ବାପା କୋଉଠି"ବୋଉ କହିଲା ବାପା ସକାଳୁ ସ୍କୁଟର ଟା କୁ ନେଇ କୁଆଡେ଼ ଯାଇଛନ୍ତି ବୋଲି ।
ମୁଁ ଜାଣି ଗଲି ବାପା କୁଆଡେ ଯାଇଛନ୍ତି ବୋଲି ।ନିଶ୍ଚୟ ସେ ବାଇକ ସୋରୁମ ଯାଇଥିବେ । ଏହା ପରେ ଡେରି ନ କରି ମୁଁ ସୋରୁମ ଆଡ଼କୁ ଦୌଡ଼ିଲି । ଆଉ ସେଠି ଯାଇଦେଖିଲି ବାପା ଖରା ରେ ଗୋଟେ ଲାଇନ ଛିଡ଼ା ହେଇଛନ୍ତି।ଯୋଉଠି ସ୍କୁଟର ଏକ୍ସଚେଞ୍ଜ ଚାଲିଥିଲା ।
ମୁଁ ପଛରୁ ଦୌଡ଼ି ଯାଇ ବାପାଙ୍କୁ ଜାବୁଡି ଧରି ତାଙ୍କ କାନ୍ଧ ରେ ମୁଣ୍ଡ ରଖି କାନ୍ଦିଲି । କାନ୍ଦୁ କାନ୍ଦୁ ବାପାଙ୍କ କାନ୍ଧ କୁ ପୁରା ଭିଜେଇ ଦେଲି । ଆଉ ତାଙ୍କୁ କହିଲି "ବାପା ମୋର ଭୁଲ ହେଇଯାଇଛି, ମୋର ବାଇକ ଦରକାର ନାହିଁ, ଆଗ ତୁମ ପାଇଁ ତମେ ଗୋଟେ ଭଲ ଜୋତା କିଣ । ବାପା ମୁଁ ଏବେ ତୁମ କଥା ଅନୁସାରେ MBA ମନ ଦେଇ ପଢ଼ିବି ।
ଏବଂ ନିଜେ କୋଉଠି Part-Time କାମ କରିବି । ବୋଉ ହେଉଛି ଏମିତି ଏକ ବ୍ୟାଙ୍କ ଯୋଉଠି ଆମେ ଆମର ସବୁ ରାଗ ଅଭିମାନ କଷ୍ଟ ଜମା ରଖିପାରୁ।କିନ୍ତୁ ବାପା ହେଉଛନ୍ତି ଏମିତି ଏକ କ୍ରେଡିଟ କାର୍ଡ ଯାହା ଦ୍ୱାରା ପୃଥିବୀର ସବୁ ସୁଖ ଶାନ୍ତି କିଣି ପାରିବା । ଶେଷରେ ଏତିକି କହିବି "ପୃଥିବୀ ରେ ସବୁ ବାପା ଙ୍କୁ ଭଲରେ ରଖନ୍ତୁ"।
ସୌଜନ୍ୟ:- ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମ...
#odiastory
#odiapost
#odiapeople
No comments:
Post a Comment